Satranç

Stefan Zweig’ın 1942’de intihar etmeden hemen önce yazdığı orijinal adı “Schachnovelle” olan eseridir. Karakterlerin davranışlarından örnekler verilerek psikolojileri yansıtılmaktadır. Eserde yer alan karakterlerden Dr. B.’nin Hitler döneminde tutuklu olduğu hücresinde ayakta kalmayı başarmasındaki en büyük etken satranç oyunudur. Diğer taraftan annesiz babası büyüyen, taşralı Czentovic’in satranç dışında hiçbir entelektüel becerisi yoktur, iletişime kapalı, kendi iç dünyasında yaşayan bir karakterdir. Entelektüel beceri gerektiren satranç oyununu oynarken dış dünya ile bağlantılarını tamamen kesen oyuncular 64 kareden oluşan damalı tahtadan ve satranç taşlarından başka bir şey görmemektedirler. Bütün ömürlerini bu siyah beyaz damalı tahtaya adayan “entelektüeller” ile her gün aynı rutini yaşayan “sıradan insanlar” arasında ne fark vardır?